Պահպանենք բնությունը կամ ինչ եմ տեսնում այս նկարում

Եթե առանց փոխաբերության նայենք նկարին, կտեսնենք մի աղջկա ում ուզում է սպանել, ոչնչացնել մարդկային մի ձեռք: Հիմա փորձենք հասկանալ, թե այս նկարով ինչ է ցանկացել ասել հեղինակը: Եթե ուշադիր լինենք, կնկատենք, որ աղջիկը կազմված է բնությունից. սարեր, ձորեր, անտառներ: Ատրճանակի վրա էլ շենքեր են կառուցված: Վերջինս բռնել է մարդկային մի ձեռք, որն ըստ իս խորհրդանշում է մարդկության ազդեցությունը: Նկարիչը բարձրաձայնում է բնության պահպանության խնդիրը, որը, կարծում եմ, առաջնային պիտի լինի մարդկության համար, մինչդեռ մենք անտեսում ենք այն:
Աղջկա կամ բնության հատվածում օգտագործված են կանաչը, բաց կապույտն ու մանուշակագույնը, որոնք դիտողի մոտ դրական հույզեր են առաջացնում, տրամադրում դրականին, հաճելիին: Միևնույն ժամանակ սրան հակասում են մարդկային ձեռքի հատվածին: Ձեռքի վրա տեղ-տեղ կրակներ կան, որոնք չարության, բացասականի խորհրդանիշներն են: Մուգ կապույտն ու մուգ ֆոնը նույնպես դա են խորհրդանշում: Բնությունը օգտագործողը, ավիրողը, ոչնչացնողն ու սպանողը միայն մարդն է, հերքել չենք կարող: Մենք անխնա շահագործում ենք բնությունը չմտածելով, որ այն մի օր կարող է «սպանվել»: Չենք մտածում այն պահպանելու, խնայելու մասին: Կտրում ենք ծառերն ու խանութներ կառուցում: Իհարկե, դրանք էլ են անհրաժեշտ, բայց կարծում եմ՝ պետք չէ մեկի ոչնչացման գնով ընդլայնել մյուսը: Ամեն ինչ կարգին կլինի,երբ մարդը հասկանա բնության դերն ու կարևորությունը, չվերացնի, չաղտոտի, չոչնչացնի այն: Իհարկե, առանց բնությունն օգտագործելու հնարավոր չէ պատկերացնել մեր կյանքը, բայց կարելի է մի փոքր խնայողաբար ու սրտացավ մոտենալ այս խնդրին:

Վիկա Մարկոսյան