Friday, September 27, 2013

Wednesday, September 25, 2013

Աղոթք

0 comments
Ռաբինդրանաթ Թագոր
Թույլ տուր ոչ թե աղոթել վտանգներից խուսափելու համար, 
այլ անվախ լինել` դրանց դիմակայելու համար: 
Թույլ տուր ոչ թե խնդրել ամոքել իմ ցավը, 
այլ սիրտ` այն հաղթահարելու համար: 
Թույլ տուր ոչ թե կյանքի ռազմաճակատում 
դաշնակիցներ փնտրել, 
այլ սեփական ուժին ապավինել: 
Թույլ տուր ոչ թե տագնպալի վախով փրկություն խնդրել, 
այլ հույս` համբերությամբ իմ ազատությանը 
սպասելու համար: 
Երաշխավորիր, որ չեմ երկնչելու, 
Քո ողորմածությունը միայն իմ հաջողության վրա եմ զգալու,
 Բայց թույլ տուր զգալ Քո ձեռքը իմ սխալը կանխելիս:

Tuesday, September 24, 2013

Ռաբինդրանաթ Թագորի հայերեն առաջին թարգմանիչը

0 comments
Համաշխարհային գրականության նկատմամբ հայերի հետաքրքրություններն արտահայտվել են Արեւելքի եւ Արեւմուտքի գրական մեծությունների ստեղծագործությունների գնահատմամբ: Ըստ որում, նրանցից շատերը գնահատվել են իրենց իսկ կենդանության տարիներին, շատ հաճախ՝ անձնական ու գործնական կապեր ունենալով նրանց հետ: Անկախ այդ վերաբերմունքից, համաշխարհային գրական մեծություններին անդրադառնալը վկայում է հայ մտավորականության զարգացած ճաշակի, գեղարվեստական բարձր մակարդակով գրված ստեղծագործությունները թարգմանաբար ընթերցողին հասցնելու ազնիվ մղումի գաղափարը:

Sunday, September 22, 2013

«Ճանաչիր ինքդ քեզ»: Մտորումներ սոկրատեսյան փիլիսոփայության շուրջ

0 comments
Ներկայացնում է Անի Գասպարյանը, Ավագ դպրոց-վարժարանի 10-րդ դասարան:

Wednesday, September 18, 2013

Վարդան Այգեկցի. «Գինի»

0 comments
Մի թագավոր մի որդի ուներ և հրաման արեց նայիպներին, թե ամեն օր ձեզնից մեկը թող տանի իմ որդուն և պատվի: Եվ տանում էին:
Եվ մի օր մի նայիպ պատվելու էր տարել թագավորի որդուն և երեկոյան նրան տարավ թագավորի տունը և ինքը գնաց: Թագավորի տղան խիստ գինով էր և հարբած դուրս եկավ, ընկավ աղբանոցը և մեռավ: Եվ թագավորը հրամայեց, թե իմ իշխանության ներքո ինչքան այգի կա՝ փակեք և կարասները կոտրատեք: Եվ այդպես արին:

Tuesday, September 17, 2013

Օգոստոսի քսանհինգ, 1983

1 comments
Խորխե Լուիս Բորխես
Փոքր կայարանի ժամացույցին տեսա, որ գիշերվա տասնմեկն անցել է: Ոտքով գնացի իջևանատուն: Ինչպես սովորաբար լինում է, համակերպվածություն և թեթևացում զգացի, որ մեզ ներշնչում են լավ ծանոթ վայրերը: Լայն շքամուտքը բաց էր, շենքը մթության մեջ էր: Մտա նախասրահ, որի դժգույն հայելիները կրկնապատկում էին սրահի բույսերը: Հետաքրքիր էր, որ իջևանատերը չճանաչեց ինձ և մեկնեց մատյանը: Վերցրի սեղանին դրված փետուրը, թաթախեցի բրոնզե թանաքամանում և երբ խոնարհվեցի բաց գրքի վրա, պատահեց ինձ այդ գիշեր դարանող բազմաթիվ անակնկալներից առաջինը: Իմ անունը` Խորխե Լուիս Բորխես, արդեն գրված էր, իսկ թանաքը դեռ թարմ էր:

Պատմություն անձրևի ու ձյան մասին

0 comments
Չարլզ Վիսկինսոն
Այն հանգամանքը, որ շատ երկար չէինք մնալու այդ տնակում, որոշ չափով մխիթարական էր։ Ջուլիան շատ անտրամադիր էր, և թեև չեմ կարող պնդել, որ Հովարդը պետք է կանխատեսեր, թե ինչ պիտի կատարվեր մեր ժամանումից անմիջապես հետո, այնուամենայնիվ հստակ է՝ մեր այցելությունը երկարաձգելու ոչ մի իմաստ չկա, մանավանդ գրեթե անհավանական է, որ մինչև ամսվա վերջը նա վերադառնա Հարավային Ամերիկայից։ Մենք օգնել էինք մաքրելու միսս Վերնոնի տունը, իսկ պարտիզպանն ասել էր, որ վաղը գորգերն է այրելու։ Եվ քանի որ ստորագրել էինք հայտարարություններն ու անշարժ գույքի գործակալի մոտ թողել բանալիները, կարող էինք գնալ։ Այնուամենայնիվ, որքան էլ ցանկանայի, չէի թաքցնի ու հաճույքով կասեի Հովարդին, որ մեր ճամփորդությունը մոտ է ավարտին։ Մի անգամ Հովարդն ասել էր, որ իմ մեջ ինչ-որ անորոշ զվարճալի բան կա։ Դա ինձ ուղղված նրա միակ հաճոյախոսությունն էր։

Wednesday, September 11, 2013

Խուլիո Կորտասարի «Փոքրիկ դրախտ» պատմվածքի վերլուծությունը

0 comments

Ներկայացնում է Մերի Թելունցը,
Ավագ դպրոց-վարժարանի 10-րդ դասարան:

Մեր երթուղին. Կարս

0 comments
Ներկայացնում է Գևորգ Սայադյանը,
Ավագ դպրոց-վարժարանի 10-րդ դասարան:

Tuesday, September 10, 2013

Մեր երթուղին. Մուշ

1 comments
Ներկայացնում է Իզաբելլա Խանզրատյանը,
Ավագ դպրոց-վարժարանի 12-րդ դասարան:


Առակ իններորդ

0 comments
Վիլյամ Սարոյան

Մի առավոտ պարզամիտ ամուսինը սագ է բերում կնոջը և ասում.
- Այս սագը կմաքրես ու կեփես: Երեկոյան կգամ, կուտեմ:
Կինը փետրահան է անում սագը, հետո մաքրում ու եփում: Կեսօրին գալիս է նրա սիրեկանը: Արդեն գնալու պահին նա հարցնում է, թե ուտելու ի՞նչ կարող է վերցնել հետը և ընկերների հետ ուրախանալ: Ու բացում է փուռը, տեսնում կարմրացրած սագը:
- Դա ամուսնուս համար է ,- ասւոմ է կինը:
- Չէ, ինձ տուր, տանեմ,- պնդումէ  սիրեկանը,- եթե չտաս, ես քեզ այլևս չեմ սիրի:
Սիրեկանը սագն առնում է ու գնում:

Sunday, September 8, 2013

Նիկոլո Մաքիավելի «Տիրակալը»

1 comments
Հատվածներ գրքից

  • Մարդիկ վրեժ են լուծում կամ վախից կամ ատելությունից դրդված:
  • Մարդիկ, եթե մի լավ բան են տեսնում նրանց կողմից, ումից չարիք էին սպասում, առանձնահատուկ ձևով են կապվում բարերարի հետ:
  • Մարդկանց ցավ պետք է պատճառել միանգամից, իսկ բարեգործությունները պետք է անել չնչին չափաբաժիններով:
  • Ամեն մեկն էլ տեսնում է, թե դու ինչպիսին ես թվում, քչերն են զգում թե իրականում ով ես դու:
  • Խելքը երեք տեսակի է լինում. մեկը ինքն է ամեն ինչի հասնում, մյուսը կարող է հասկանալ, թե ինչի է հասել առաջինը, երրորդը` ինքը ոչինչի չի հասնում և անկարող է հասկանալ, թե ինչի են հասել մյուսները: Առաջին խելքը բացառիկ է, երկրորդը` երևելի, երրորդը` անպետք:
  • Մարդիկ միշտ վատն են, քանի դեռ անհրաժեշտությությունը նրանց չի պարտադրում լավը լինել:

Saturday, September 7, 2013

Մատիտի մասին

0 comments
Պաուլո Կոելյո
Երեխան նայում է, թե ինչպես է տատիկը նամակ գրում և հարցնում է.
-Դու ի՞մ մասին ես գրում:
Տատիկը դադարեց գրել, ժպտաց և ասաց.
-Դու գուշակեցիր, բայց կարևորը այն չէ, թե ում մասին եմ ես գրում, այլ այն, թե ինչով եմ ես գրում: Ես ուզում եմ, որպեսզի դու նման լինես այս մատիտին, երբ մեծանաս:
Փոքրիկը երկար նայեց մատիտին, բայց ոչ մի արտասովոր բան չնկատելով՝ ասաց.
-Բայց նա նման է մյուս բոլոր մատիտներին:
-Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ինչպես ես դու նայում առարկաներին: Այս մատիտը օժտված է հինգ հատկանիշներով, որոնք պետք է ունենա յուրաքանչյուր մարդ, ով ուզում է ապրել լիարժեք կյանքով:

Thursday, September 5, 2013

Մեհմեթ Ֆաթիհ Օզթարսուի նոր գիրքը` Հայկական հարցի և հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին

0 comments
Օրերս լույս է տեսել թուրք լրագրող Մեհմեթ Ֆաթիհ Օզթարսուի «Սակայն ո՞ր թուրքերն ու հայերը» (Ama Hangi Türkler ve Ermeniler) գիրքը:

Թուրք հեղինակն իր գրքում անդրադարձել է հայկական հարցին և հայ-թուրքական հարաբերություններին:

Գիրքը կազմված է երեք գլուխներից` երկու հասարակությունների միջև հարաբերությունները, միջպետական հարաբերությունները և Հայաստանի, Թուրքիայի ու Ադրբեջանի լրատվամիջոցներից ընտրված հարցազրույցներ:

Մեհմեթ Ֆաթիհ Օզթարսուն «Թուրքագիտական պորտալի» հետ զրույցում նշեց, որ գիրքը դեռ միայն թուրքերենով է լույս տեսել և ներկայում վաճառվում է միայն Թուրքիայում: Առաջիկայում այն կարող է վաճառքի հանվել նաև Հայաստանի տարածքում:

Աղբյուրը` www.akunq.net

Ռենգեղջյուրը

0 comments
Խուան Խոսե Արեոլա
Կանգ է առնում: Բարձրացնում է ծանր գլուխը: Մի քայլ ընկրկում է: Հանկարծ շրջվում եւ թնդանոթի արագությամբ սուրում է, ցասումից կուրացած կենդանի խոյակարկառ, առաջ մղած իր միակ եղջյուրը անուղղելի պոզիտիվիստի բութ համառությամբ: Որպես կանոն՝ նա վրիպում է, բայց փոխարենը բավարարված է մնում իր անպարտելիության զգացողությամբ: Ուռցնելով ռունգերի ծակոտիները, նա շոգեկաթսա հիշեցնելով զայրագին փնչացնում է:

Զրահով բեռնված ռնգեղջյուրներն ամուսնական խաղերի շրջանում հավաքվում են զինամրցումների, որոնք որեւէ ասպետական արվեստից եւ մրցավազքի վարպետությունից զուրկ են, մարտեր, որոնք եզրափակվում են միջնադարյան կոպիտ տուրուդմբոցով:

Իսկ գերության մեջ ռնգեղջյուրը վերածվում է մելամաղձոտ մգլած անասունի:

Նրա թեփուկապատ հաստ զրահը կազմավորվել է նախապատմական ժամանակների բեկվածքներից, երկրաբանական շերտերի ճնշմամբ առաջացած հաստակաշի թանթերից:

Սակայն երբեմն նա անճանաչելի է դառնում. նրա չորուկ, փոս ընկած մարմնից հանկարծ հորդում է, ջրի շիթի պես, որ բխում է ժայռածերպերում, տարերային կյանքի հուժկու ցողունը, որն իր գալարունությամբ նման է կոտոշի, որը կորվածքի ու կերպի անսովորությամբ կրկնում է սակրատեգի, գեղարդի, խոլորձի մոտիվները:

Արդ, ուրեմն, գովքն անենք տարօրինակ հաստակաշի սատանի, ում ահեղ կերպարանքը գեղեցկագույն լեգենդի սկիզբն եղավ: Քանզի, որքան էլ տարօրինակ է, սույն նախնադարյան գլադիատորը դարձավ նախահայրը նրբագույն մի արարածի, որը հնագույն գորգապաստառների վրա հառնում է Աստվածամոր կողքին` վեհանձն Միեղջյուրի կերպարանքով:

Առաքինի կույսից գերված կատաղի ռնգեղջյուրը կերպարանափոխվեց, կորցնելով իր վայրի բնավորությունը, նա եղնիկի կեցվածք, վիթի աչքեր ու ծնկաչոք ասպետի խոնարհություն առավ: Իսկ վայրի բութ որձի կոտոշը մաքրամաքուր Կույսի հայացքի ներքո փոխակերպվեց ոսկրե սրածայր նրբագույն գավազանի:

Monday, September 2, 2013

Չորս շրջան

0 comments

Խորխե Լուիս Բորխես
Պատմությունները չորսն են: 

Առաջինը` հնագույնը, խիզախ մարդկանց պաշարած ու պաշտպանած ամուր քաղաքի մասին է: Պաշտպանները գիտեն, որ քաղաքը մատնվելու է հրի ու սրի, և մարտն անօգուտ է. հարձակվողներից ամենահռչակավորը` Աքիլլեսը, գիտի, որ իր ճակատագիրը հաղթանակից առաջ մահանալն է: Դարերը սրան մոգական տարրեր են ավելացրել: Ասել են, որ Տրոյայի Հեղինեն, հանուն որի զորքեր են մահացել, մի գեղեցիկ
 
© 2013 Հեռադիտակ | Designed by Making Different | Provided by All Tech Buzz | Powered by Blogger | Edited By Logic