Հատված «Ի՞նչ է գրականությունը» էսսեից:
Wednesday, March 19, 2014
Ժան-Պոլ Սարտր | Ինչո՞ւ գրել
Monday, March 17, 2014
Ամբոխը դեռ ժողովուրդ չէ
Սոնա Գրիգորյան,
Ավագ դպրոց-վարժարանի 10-րդ դասարան:
Ճամպրուկային տրամադրություն. կարգավիճակ, թե՞ ապրելակերպ
Դավիթ Կիրակոսյան,
Ավագ դպրոց վարժարանի 10-րդ դասարան:
Saturday, March 15, 2014
Friday, March 14, 2014
Դամոկլյան սուրը լեզվաբանական աճպարարության տեսքով
«...Իրադարձությունների ժամանակակիցն անգամ լինելով՝ դժվար ես ըմբռնում, թե ինչու, եթե օտարի բռունցքում չենք, ապա պարտադիր յուրայինի կրունկի տակ: Հնարավոր է, որ հենց այս խայտառակությունը չհանդուրժելու համար է, որ մեզ անընդհատ դուրս է ձգում՝ Էմիգրացիա, բողոք կամ պատերազմ: Եվ իսկապես, իսկ ինչ է փոխարենը՝ անազատություն, հնազանդություն եւ իբրեւ արդյունք՝ այլասերում՝ եռագույնիդ շվաքի, հիմնիդ մեղեդու ու մտածողությանդ կաղապարների ծանրության տակ: Սուտ է, հայոց պետականությունը դեռ չի վերականգվել, քանզի բանտը չի կարող նույնանալ պետականությանը...»:
Տիգրան Հայրապետյան 13.01.98:
Տիգրան Հայրապետյան 13.01.98:
Thursday, March 13, 2014
Դատ / Սադեղ Չուբաք
Անհատականությո՞ւն
Նա աշխատում էր, ստեղծում, գյուտեր անում: Մարդիկ սիրում էին նրան
և պատրաստ էին ամեն ինչ անելու
նրա
համար: Հանրաճանաչ էր՝ ինքն էլ չգիտեր, թե որքան: Եվ ոչ մի հատուկ բան չէր արել դրա
համար:
Մի օր մեռավ՝ բնական, նորմալ, մարդ տեսակին հատուկ մահով: Եվ այդ «քայլով» ավելի հայտնի դարձավ: Սկսեցին ավելի շատ կարդալ, գիտական թեզեր գրել նրա մասին, ուսումնասիրել նրան: Ողբում էին անծանոթները, և այդ օրը սգի օր հայտարարվեց: Մինչ այսօր էլ հիշում են…
Մի օր մեռավ՝ բնական, նորմալ, մարդ տեսակին հատուկ մահով: Եվ այդ «քայլով» ավելի հայտնի դարձավ: Սկսեցին ավելի շատ կարդալ, գիտական թեզեր գրել նրա մասին, ուսումնասիրել նրան: Ողբում էին անծանոթները, և այդ օրը սգի օր հայտարարվեց: Մինչ այսօր էլ հիշում են…
Wednesday, March 12, 2014
Շախմատը և գրականությունը
«Շախմատիստը շատ կախյալ էակ է: Եթե կյանքում ինչ-որ բան այնպես չէ, հասկանալի է, որ հնարավոր չէ լավ խաղալ: Եթե շուրջդ ինչ-որ բան քանդվում է, փոքրիկ ֆիգուրները տեղաշարժելը կարող է անհեթեթ թվալ. դու նստած մի դաշտից մյուսն ես շարժում զինվորին, մինչդեռ ինչ-որ տեղ կատարվում են սարսափելի ու վտանգավոր բաներ»:
Լևոն Արոնյան
Tuesday, March 11, 2014
Լավ քաղաքացի, վատ քաղաքացի
Սյուզի Թադևոսյան,
Ավագ դպրոց-վարժարանի 11-րդ դասարան:
Monday, March 10, 2014
Լավ քաղաքացի, վատ քաղաքացի
Էլեն Ավանեսյան,
Ավագ դպրոց-վարժարանի 11-րդ դասարան:
Երբևէ մտածե՞լ եք լավ քաղաքացի լինելու մասին: Իսկ ինքներդ ձեզ համարու՞մ եք լավ քաղաքացի:
Վախկոտ ու ինքնավստահ
Ավագ դպրոց-վարժարանի 10-րդ դասարան:
Վախկոտ մարդն ինչքան էլ խելացի լինի, չի կարող հասնել հաջողության, եթե ինքնվստահ չէ...
Ինքնավստահությունն ու վախն իրար հակադիր լինելով` միմյանց կապվում են բոլոր հարցերում, և
Sunday, March 9, 2014
Թուրքիայում առաջին անգամ մասնավոր հեռուստաալիքով կցուցադրվի հայերեն երգ
Saturday, March 8, 2014
Մահվան մյուս երեսը / Գաբրիել Գարսիա Մարկես
Ռուբեն Հովսեփյան
Wednesday, March 5, 2014
Այլընտրանք/
Բարեվ:
Ասում են մենք դարավոր թշնամիներ ենք:
Ասում են, որ պետք է ատենք իրար:
Ասում են, որ դուք սպանել եք մերոնց ու մերոնք ձերոնց:
Ասում են, որ մերոնք հերոսներ են՝պաշտպանել են մեզ:
Ասում են թե դիրքերում էլի զինվոր եք սպանել:
Ոչ միայն ասում են, նաեվ հայհոյում:
Ասում են, որ ձրիակեր եք,մեր հողում եք ապրում:
Ասում են,որ.....
Ձեզ էլ են ասում:
Դուք մերոնց,մեք ձերոնց:
Ասել են նամակ գրեմ թշնամուս:
Բարեվ իմ դարավոր թշնամի:
New message +1
Хасан Хайдаров: привет Tом джан :)
Tamlime: привет Хасан джан ))
Хасан Хайдаров: как у тебя дела дорогая ?
Tamlime: отлично у тебя как??что нового в азербайджане???
Хасан Хайдаров: typing...
Աղբյուրը՝ tamlime.wordpress.com
Բուլդոգ / Արթուր Միլլեր
Նվաճողը /Քնյութ Համսուն
Tuesday, March 4, 2014
Մեզնից հեռացող սիրո մասին
Գրող, հրապարակախոսո, հասարակական գործիչ:
Ե՞րբ են մարդիկ բաժանվում: Ե՞րբ են ամուսինները դիմում ապահարզանի: Ե՞րբ են երեխաները լքում ծնողներին կամ հակառակը: Բոլոր երբ-երի պատասխանը մեկն է՝ երբ պակասում է սերը: Անսեր ընտանիքում խաղաղություն չի լինում: Պարտադրված սեր գոյություն չունի: Նկատե՞լ եք՝ սիրո պտուղը որքան է տարբերվում բռնության կամ պարտադրված կենակցության պտուղից: Համեմատելու եզրեր չկան: Բրուտի կողմից սիրով պատրաստված թեյնիկը թեյնիկ է, իսկ փողի համար անհավես ծեփված կավե գունդը՝ «չայնիկ»: Ամենադառը սուրճը համեղ է, երբ սիրով է պատրաստվում, սիրով քաշած օղին երբեք չի «գժվացնում»:
Սերը աստվածային պարգև է, և երբ սերը մարում է, նրա տեղը զբաղեցնում են ատելությունը, արհամարհանքն ու դավաճանությունը: Երբ չկա սեր, հոգին խռովում է, հաճախ չարանում, ատելությունից դառնանում: Մարդը մեկ անգամ է ծնվում և ուզում է երջանիկ ապրել, իսկ երջանկությունը հնարավոր է միայն սիրո առկայության դեպքում:
Սերը ոչ միայն խաղաղություն է, այլև խաղաղության համար է: Սերը սերվում է անկախությունից, քանզի անկախությունը սեր է: Սիրո բույնը ընտանիքն է, ծնողքը, հայրենիքը, ոստանը՝ որտեղ արմատներդ են: Սիրո կռվում պարտություն չի լինում, իսկ երբ սեր չկա, պարտությունն անխուսափելի է:
Արցախյան ազատամարտը սիրո կռիվ էր: Բոլորի, ովքեր մեկնում էին ռազմաճակատ, սրտներում հայրենիքի սերը կար: Բոլորը, ովքեր պայքարում էին անկախության համար, պայքարում էին երկրի հանդեպ տածած սիրո, երջանիկ ապրելու համար: Սերը զնդաններում էլ սեր է, քարանձավում էլ, մարտի դաշտում էլ:
Ե՞րբ են մարդիկ բաժանվում: Ե՞րբ են ամուսինները դիմում ապահարզանի: Ե՞րբ են երեխաները լքում ծնողներին կամ հակառակը: Բոլոր երբ-երի պատասխանը մեկն է՝ երբ պակասում է սերը: Անսեր ընտանիքում խաղաղություն չի լինում: Պարտադրված սեր գոյություն չունի: Նկատե՞լ եք՝ սիրո պտուղը որքան է տարբերվում բռնության կամ պարտադրված կենակցության պտուղից: Համեմատելու եզրեր չկան: Բրուտի կողմից սիրով պատրաստված թեյնիկը թեյնիկ է, իսկ փողի համար անհավես ծեփված կավե գունդը՝ «չայնիկ»: Ամենադառը սուրճը համեղ է, երբ սիրով է պատրաստվում, սիրով քաշած օղին երբեք չի «գժվացնում»:
Սերը աստվածային պարգև է, և երբ սերը մարում է, նրա տեղը զբաղեցնում են ատելությունը, արհամարհանքն ու դավաճանությունը: Երբ չկա սեր, հոգին խռովում է, հաճախ չարանում, ատելությունից դառնանում: Մարդը մեկ անգամ է ծնվում և ուզում է երջանիկ ապրել, իսկ երջանկությունը հնարավոր է միայն սիրո առկայության դեպքում:
Սերը ոչ միայն խաղաղություն է, այլև խաղաղության համար է: Սերը սերվում է անկախությունից, քանզի անկախությունը սեր է: Սիրո բույնը ընտանիքն է, ծնողքը, հայրենիքը, ոստանը՝ որտեղ արմատներդ են: Սիրո կռվում պարտություն չի լինում, իսկ երբ սեր չկա, պարտությունն անխուսափելի է:
Արցախյան ազատամարտը սիրո կռիվ էր: Բոլորի, ովքեր մեկնում էին ռազմաճակատ, սրտներում հայրենիքի սերը կար: Բոլորը, ովքեր պայքարում էին անկախության համար, պայքարում էին երկրի հանդեպ տածած սիրո, երջանիկ ապրելու համար: Սերը զնդաններում էլ սեր է, քարանձավում էլ, մարտի դաշտում էլ:
Աղբյուրը՝ Հարություն Հարությունյանի "Facebook" - յան էջ:
Ալան Դալեսի ժողովուրդների կործանման մեծագույն ողբերգության[1] ծրագիրը[2]
Monday, March 3, 2014
Նամակ «դարավոր թշնամուս»
Երկու ձեռք, երկու ոտք, քիթ, բերան, երկու աչք, մազեր, հոնքեր, թարթիչներ… Բոլոր մարդիկ էլ նման են իրար: Եվ այս «իրար նմանները» խմբավորվում են, ներառվում ինչ-որ խմբերի մեջ: Դրանցից է, օրինակ, ազգ կոչվող խումբը:
Ազգերը ունեն վերաբերմունք, հարաբերություններ մեկ այլ ազգի հետ/նկատմամբ: Պարզ է, պիտի լինի:
Ես հայ եմ (չասեմ՝ սովորական մեկը, բայց նաև չասեմ, որ արտասովորներից կամ գերտարօրինակներից: Մարդ եմ, էլի…): Ազգային պատկանելիությունս ես չեմ ընտրել, բայց ինձ էս կարգավիճակը ինձ շատ հարազատ ու հետաքրքիր է: Եվ դու թուրք ես (ոչ սովորական ու ոչ էլ գերտարօրինակ): Եվ դու էլ (ճիշտ իմ պես) չես ընտրել, թե որ ազգին ես ուզում պատկանել: Չես ընտրել քո ապուպապին, ով անցած դարի կեսից մի քիչ շուտ մի քանի (տասնյակ) հայ կոտորեց: Եվ ես էլ իմ ապուպապին չեմ ընտրել, ով սպանվեց անցած դարում:
Ազգերը ունեն վերաբերմունք, հարաբերություններ մեկ այլ ազգի հետ/նկատմամբ: Պարզ է, պիտի լինի:
Ես հայ եմ (չասեմ՝ սովորական մեկը, բայց նաև չասեմ, որ արտասովորներից կամ գերտարօրինակներից: Մարդ եմ, էլի…): Ազգային պատկանելիությունս ես չեմ ընտրել, բայց ինձ էս կարգավիճակը ինձ շատ հարազատ ու հետաքրքիր է: Եվ դու թուրք ես (ոչ սովորական ու ոչ էլ գերտարօրինակ): Եվ դու էլ (ճիշտ իմ պես) չես ընտրել, թե որ ազգին ես ուզում պատկանել: Չես ընտրել քո ապուպապին, ով անցած դարի կեսից մի քիչ շուտ մի քանի (տասնյակ) հայ կոտորեց: Եվ ես էլ իմ ապուպապին չեմ ընտրել, ով սպանվեց անցած դարում:
