… 1918 թ. մարտին Սարիղամիշի Խորասան գյուղի մոտ մեր ջոկատը կանգ առավ կարճատև հանգստի: Էրզրումից նահանջում է զորավար Անդրանիկը՝ ավելի քան 15000 գաղթականներով: Առավոտ շուտ ինձ դուրս կանչեցին: … Զորավարը խոժոռ հայացով նայեց ինձ ու ապտակեց.
Կոռնետ Վանո՛, քո այդ երեսուն զինվորները իմ հույսն են… բայց ինձ լուր տվին, որ նրանց մի մասը հրաժարվել է կռվել: Սա մեր հայրենիքն է, ինչ կարևոր է , թե ովքեր են ղեկավարում: Հայրենիքը միշտ կապրի նվիրյալ չարքաշների կյանքով… Գնա, կարգի բեր քո Էսկադրոնը:
Ցավալի էր, 1918 թ, գարնանը ամենուրեք կարելի էր լսել՝ «թող հիմա էլ աղաների տղաները կռվեն, հերիք է մենք ինչքան կռվեցինք»:
Զորավարի ապտակը ինձ մարշալ դարձրեց: Ոչ մի պարագայում չի կարելի հայրենիքից նեղանալ: Չէ ո՞ր1941 թ-ին աքսորի մեջ գտնվող մեծ թվով խորհրդային գեներալներ վերադարձան պայքարելու ֆաշիզմի դեմ, ինչպես օրինակ՝ մարշալ Կոնևը….
Կոռնետ Վանո՛, քո այդ երեսուն զինվորները իմ հույսն են… բայց ինձ լուր տվին, որ նրանց մի մասը հրաժարվել է կռվել: Սա մեր հայրենիքն է, ինչ կարևոր է , թե ովքեր են ղեկավարում: Հայրենիքը միշտ կապրի նվիրյալ չարքաշների կյանքով… Գնա, կարգի բեր քո Էսկադրոնը:
Ցավալի էր, 1918 թ, գարնանը ամենուրեք կարելի էր լսել՝ «թող հիմա էլ աղաների տղաները կռվեն, հերիք է մենք ինչքան կռվեցինք»:
Զորավարի ապտակը ինձ մարշալ դարձրեց: Ոչ մի պարագայում չի կարելի հայրենիքից նեղանալ: Չէ ո՞ր1941 թ-ին աքսորի մեջ գտնվող մեծ թվով խորհրդային գեներալներ վերադարձան պայքարելու ֆաշիզմի դեմ, ինչպես օրինակ՝ մարշալ Կոնևը….
Աղբյուրը՝ armcult.am
Ձեր գրառումը տեղ գտավ www.Blognews.am կայքում: Շնորհակալություն:
ReplyDelete