Tuesday, February 12, 2013

Քահանայի երազը (փնտրելով ինքդ քեզ)


Մի երիտասարդ քահանա, ով իր կյանքը նվիրել էր ճգնելուն և ճշմարտության որոնումներին, օրերից մի օր տեսավ տարօրինակ մի երազ: Երազում նա տեսավ մի վանականի, ով, խորասուզված իր մտքերի մեջ, ծալապատիկ նստել էր ծառի տակ: Նա մոտեցավ վանականին: Իսկական հրաշք: Նրա  առջև նստած էր ինքը` Բուդդան: Քահանան նստեց մեծն ուսուցչի դիմաց` ընդունեց նույն դիրքը: Բուդդան լուռ էր: Հանկարծ, բացելով աչքերը, Բուդդան արտաբերեց. «Սովորիր տեսնել հեռուն»: Քահանան փակեց աչքերը` մտորելու ուսուցչի ասածի շուրջ:
Բացելով աչքերը` նա հայտնվեց ինչ-որ
լեռան ստորոտում: Բարձունքում քարանձավ կար: Նա սկսեց մագլցել վեր: Ներսում քահանան հանդիպեց մի արաբ բեդվինի, ով նստել էր ծնկների վրա, ճոճում էր իր մարմինը և տարօրինակ ձայներ հանում: Քահանան մոտեցավ արաբին, փորձեց խոսել: Բայց արաբը չնկատեց քահանայի ներկայությունը: Հուսախաբ` նա որոշեց հեռանալ: Բայց լեռան ստորոտում նա հանդիպեց նույն արաբին: Արաբը մոտեցավ քահանային, խնդրեց նստել ծնկների վրա: Այնուհետև խնդրեց խոնարհել գլուխը և ճակատը կպցնել գետնին: «Սովորիր հնազանդվել Աստծուն», - հազիվ լսելի ձայնով ասաց բեդվինը : Քահանան ուղղվեց ու բացեց աչքերը: Հիմա նա արդեն Գողգոթայի բարձունքին էր: Առջևում Քրիստոսն էր` խաչին գամված: Քահանան մոտեցավ Քրիստոսին և ծնկի եկավ նրա խաչի առաջ: Եվ Քրիստոս խոսեց նրա հետ. «Անգամ այս խաչին գամված` ես շարունակում եմ սիրել մարդկանց: Հուսա, հավատա ու սիրիր….»:

Հեղինակ՝ Արտակ Զարգարյան

1 comments:

  1. « ... 13 Ուստի հիմա կը մնայ` հավատք, յոյս, սէր: Այս երեքը ու ասոնց մեծագոյնը սէրն է »: (Աստուածաշունչ, Նոր կտակարան, թուղթ Պօղոսի առաքելոյն առ Կորնթացիս Ա., գլուխ 13, համար 13)

    ReplyDelete

 
© 2013 Հեռադիտակ | Designed by Making Different | Provided by All Tech Buzz | Powered by Blogger | Edited By Logic