Ուինստոն Չերչիլի մարգարեությունը

1935 թվականի վերջին ես Լոնդոնում էի և մի անգամ լեդի Լեսլիի մոտ կայացած ճաշկերույթի ժամանակ հանդիպեցի Ուինստոն Չերչիլին,որն այդ կնոջը զարմիկ էր գալիս:Երբ բոլորը վեր կացան սեղանից,Չերչիլն ինձ թևանցուկ արեց ու տարավ մի փոքրիկ հյուրասենյակ: -Հիմա,պարոն Մորուա,-կտրուկ ասաց նա,-վեպեր գրելու ժամանկ չէ':Այո':Եվ...

Ավելին »

Տարածել »

Ամուսնական կյանք

Սյուսակու Էնդո Հատված Տղամարդը կնոջ մեջ փնտրում է ոչ թե «կյանքի ուղեկցի» կամ «փոքրիկ կոլեկտիվի անդամի», ինչպես դու ես արտահայտվում (ի դեպ, դու այդ մասին պնդում ես քո ամբողջ նամակի ընթացքում, ասես տղամարդու և կնոջ միջև ուրիշ ոչ մի հարաբերություն չկա և լինել չի կարող), այլ բարեկամական մասնակցություն,...

Ավելին »

Տարածել »

Համառոտ ակնարկ թուրքական գրականության

Նկարում՝ Օրհան Փամուկ Թուրքերենը սկիզբ է առնում օղուզերենից` արեւելաթուրքական ցեղերի լեզվից, որոնք բնակվում էին Կենտրոնական Ասիայում, իսկ այնուհետեւ` 8-10 դարերում, ույղուրների կողմից քշվել են արեւմուտք: Օղուզները գրի համար օգտագործել են թյուրքական ռունագրերը: Թուրքական ֆոլկլորի մեջ պահպանվել են...

Ավելին »

Տարածել »

Որոշ ժամանակ անց

Խորխե Լուիս Բորխես Որոշ ժամանակ անց հասկանում ես օգնության ձեռք մեկնելու և հոգին շղթայելու նուրբ տարբերությունը և սովորում ես, որ սերը չի նշանակում պառկել, ընկերակցությունը չի նշանակում ապահովություն,և սկսում ես սովորել… Որ համբույրները պայմանագրեր չեն և նվերները խոստումներ չեն, սկսում ես ընդունել...

Ավելին »

Տարածել »

Թոմաս Ֆուլեր

Օրենքը կառավարում է մարդկանց, բանականությունը` օրենքներին: Նա, ով մեղրը լիզում է  եղինջի վրայից, դրա համար չափազանց թանկ է վճարում: Նիհար ազատությունը լավ է ճարպոտ սրկությունից: Չի կարող բարեկամություն լինել այնտեղ, որտեղ ազատություն չկա: Սոխակը վանդակում չի կարող երգե...

Ավելին »

Տարածել »

Արշիլ Գորկի. Ես նկարում եմ հայկական գութանները

Մենք մեր հայրենիքի մի մասն ենք` չարաղետ փոթորիկներից շպրտված հեռու… Ես մերհայրենիքն եմ երազում, եւ կարծես հայկական դարավոր մի ոգի շարժում է ձեռքս` մեր հայրենիքից հեռու ստեղծելու Խորգոմի պարտեզները, ցորենի դաշտերի ու բանջարանոցների ուրվապատկերները...

Ավելին »

Տարածել »

Ճապոնիայի գեղեցկությամբ ծնված

ՅԱՍՈՒՆԱՐԻ ԿԱՎԱԲԱՏԱ Յասունարի Կավաբատայի նոբելյան բանախոսության Մանե Զարեյանի կատարած հայերեն թարգմանությունը վերցված է 1978-ին հրատարակված Կավաբատայի «Հազարաթև կռունկը» գրքի...

Ավելին »

Տարածել »

Այծերը և գայլերը / ԱՌԱԿ

ՎԱՐԴԱՆ ԱՅԳԵԿՑԻ (XII-XIII ԴԴ.) Հավաքվեցին այծերը միասին և պատգամ ուղարկեցին գայլերի ազգին և ասացին, թե ինչո՞ւ մեր մեջ լինի անհաշտ խռովություն, այլ ոչ թե խաղաղություն:Եվ հավաքվեցին գայլերը և ուրախացան մեծ ուրախությամբ և նամակով պատգամ ուղարկեցին այծերի ազգին, նաև անթիվ ընծաներ։ Եվ գրեցին այծերին....

Ավելին »

Տարածել »

«Մյուրատն ընդդեմ Մադաթովի»՝ պատմական ակնարկ

Եվրոպայի Հայկական Միությունների Ֆորումիմամլո քարտուղարությունը, շարունակելովհայությանը վերաբերող լրաքաղը եվրոպականմամուլից, իր ընթերցողին է ներկայացնումսլովակյան "Տիժդեն" շաբաթաթերթում օրեր առաջԳժեգորժ Գորնիի գրված «Մյուրատն ընդդեմՄադաթովի» ակնարկը ղարաբաղցիների ևպատմական մեծ համբավ ունեցող եվրոպականզորավարների  կապի...

Ավելին »

Տարածել »

Ինչպես խաղաղ պատրաստվել մահվան

Ումբերտո Էկո Վստահ չեմ, որ ինքնատիպ բաներ պետք է ասեմ, սակայն հարկ եմ համարում նշել, որ մարդկային էակի մեծագույն խնդիրներից մեկը մահվան հետ առճակատումն է: Կարծես թե խնդիրն ավելի բարդ է աթեիստների համար (Ինչպե՞ս կանգնել մեզ սպասվող ՈՉՆՉԻ առջև), բայց վիճակագրության համաձայն՝ այս խնդիրը ծառացած է...

Ավելին »

Տարածել »

Նանկինյան Քրիստոսը

Ակուտագավա Աշնանային միջօրե էր: Նանկինում, Ցիվանցեզե փողոցի տներից մեկում, արմունկները  սեղանին հենած` չինացի գունատ աղջիկը նստած ձմերուկի կորիզ էր չրթում, որ վերցնում էր լաքապատ սկուտեղից: Սեղանի վրա դրված լամպը տամուկ լույս էր արձակում, որը ոչ այնքան խավարն էր ցրում, որքան ընդգծում էր սենյակի...

Ավելին »

Տարածել »

Քաղցկեղ և կոմեդիա մութ դրախտում

Գառնիկ Արզումանյան, Ավագ դպրոց-վարժարանի 11-րդ դասարան:...

Ավելին »

Տարածել »

Մոգերի ընծաները

Օ. Հենրի Մի դոլար ութսունյոթ ցենտ: Ընդամենը այդքան էր: Որից վաթսուն ցենտ` մեկ ցենտանոց մետաղադրամներով:Դրանցից յուրաքանչյուրի համար հարկ էր եղել սակարկել նպարավաճառի, բանջարավաճառի, մսագործի հետ այնպես, որ մինչև ականջները կարմրել էր այն համր դժգոհությունից, որ առաջացրել էր նման խնայողությունը:...

Ավելին »

Տարածել »

Ապագան

Ակուտագավա Ես չեմ սպասում, որ ապագայում ճանաչում կգտնեմ, հանրության պատկերացումները երբեք չեն խփում թիրախին:Մեր ժամանակների հանրության մասին որ խոսել իսկ չարժե: Պատմությունը մեզ ցույց է տալիս, թե որքան հեռու էին հանրության կատարելատիպից Պերիկլեսի ժամանակվա աթենացիները և Վերածննդի շրջանի ֆլորենտացիները:...

Ավելին »

Տարածել »

Ի՞նչ է ժամանակը, խաղալի՞ք

Սյուզի Թադևոսյան (դիտելով այս ֆիլմը) Ժամանակ` ամենաթանկն ու կարևորը, որը երբեք չես կարող հետ բերել: Այն թռչում է ամեն տեղ, ամեն ժամ, ամեն րոպե: Բայց մի՞թե մենք այն հասցնում ենք վայելել, ճիշտ օգտագործել, զգալ, թե՞ ուղղակի անտեսում ենք ու մտածում. «Դեռ ինչքա՜ն ժամանակ կա…»:...

Ավելին »

Տարածել »

Չափավոր իրականություն և անկեղծություն

Սյուզի Թադևոսյան «Այն, ինչ մենք գրառում ենք, հուսահատ ինքնապաշտպանություն է` մշտապես ի հաշիվ ճշմարտության իրացվող, քանի որ նա, ով ամենավերջում ճիշտ դուրս կգա` մտնելով քաոսի մեջ, ետ չի դառնա կամ հակառակ դեպքում ստիպված կլինի վերափոխել այն» (Մաքս Ֆրիշ): Բայց մի՞թե դա իրոք այդպես է: Ի՞նչ է դուրս...

Ավելին »

Տարածել »

Ռասյոմոնի դարպասները

Ակուտագավա Այդ բանը պատահեց մի երեկո։ Մի ծառա Ռասյոմոնի դարպասի տակ կանգնածսպասում էր անձրևի կտրվելուն։ Ընդարձակ դարպասի տակ նրանից բացի ուրիշ ոչ ոք չկար։ Միայն տեղ-տեղ կարմիրներկը թափ­ված հաստ ու կլոր սյան վրա նստած էր ծղրիդը։ Քանի որ Ռասյոմոնիդարպասը գտնվում էր Սուձակու մարդաշատ փողոցում, այստեղ...

Ավելին »

Տարածել »

Հայտնիները հաջողության մասին

Երբեք, երբեք, երբեք, երբեք չհանձնվեք…Ուինստոն Չերչիլ Աշխարհի ամենապերճախոս հռետորը հաջողությունն է:Նապոլեոն Բոնապարտ Հաջողությունը՝ ահա թե ինչն է ստեղծում Մեծ մարդկանց:Նապոլեոն Բոնապարտ...

Ավելին »

Տարածել »

Հնդկական աֆորիզմներ

Երբ դու ծնվեցիր, դու լացում էիր, իսկ ողջ աշխարհը՝ ծիծաղում: Ապրիր այնպես, որ մահանալիս դու ծիծաղես, իսկ ողջ աշխարհը՝ լացի:  Կան մարդիկ, որոնց գոյությունը միայն ապացուցում է, որ կյանքում կարելի է հասնել ամեն ինչի:  Երբ մի մարդը պատերազմում հազար անգամ հաղթում է հազար հոգու, իսկ մյուսը...

Ավելին »

Տարածել »

Մտքեր

Անտոն Չեխով Անգամ մարդկային երջանկության մեջ ինչ-որ տխուր բան կա: Մարդու մեջ պետք է ամեն ինչ հիասքանչ լինի` եւ դեմքը, եւ հագուստը, եւ մտքերը, եւ հոգին: Զգուշացեք նրբագեղ լեզվից: Լեզուն պետք է լինի պարզ եւ էլեգանտ: Երեխաները սուրբ են եւ մաքուր, չի կարելի նրանց դարձնել մեր տրամադրությունների խաղալիքը: Ռուս...

Ավելին »

Տարածել »

Ավետիք Իսահակյանի նամակը Շուշանիկին

Նորից վեր եմ առնում գրիչս, թաթախում եմ հիվանդ, արյունոտված սրտիս մեջ և գրում եմ քեզ, Շուշիկ, մի քանի տող, գրում եմ ես` Ավետիք Իսահակյանս: Ինչո՞ւ եմ գրում, ի՞նչ է ստիպում ինձ գրել.- սիրել- ես քեզ չեմ սիրում, ատել- ես քեզ չեմ ատում, բայց դու իմ հոգում կաս` որպես մի ծանր երազ, որպես մի դժբախտություն,...

Ավելին »

Տարածել »

Պահե՛ք իրար մարդիկ

Մարդուն երկար քննադատել չես կարող: Կյանքը չունի ստաբիլ դիրք, այն միշտ տատանվում է ահռելի նավի նման, իսկ այդ նավը դրված է երկաթից էլ ամուր, բարակ անտեսանելի թելի վրա: Հիասթափությունը, կեղծավորությունը և այս տեսակ բոլոր երևույթները մաշված ապակիներ են: Սրանք պետք է մոռացվեն: Պետք է մարդու հետ հարաբերվելու...

Ավելին »

Տարածել »

Բասյո

Ակուտագավա Վերընթերցում եմ «Կապիկի ծղոտե թիկնոցը»: Բասյոյի, Կյորայի, Բոնտյոյի ռենկուների մեջ դյութիչ, հասունության շատ տողեր կան: Հատկապես անարտահայտելի տրամադրություն փոխանցող տեղերը. Բրնձով արկղը` կիսագոց կափարիչով:Ես ջարդեցի այն` փոքր-ինչ մնալով խրճիթում:Կյանքն հիասքանչ է, չէ որ կազմված է ծ...

Ավելին »

Տարածել »

Գիշերը դժոխքում

Արթյուր Ռեմբո Ես մի ահռելի կում թույն կլանեցի:- Երիցս թող օրհնյա՛լ լինի երկնային խորհուրդը:- Որովայնս այրվում է: Ուժեղ թույնը ճկռում է մարմինս, տձևացնում ու զգետնում ինձ: Մեռնում եմ ծարավից, շնչահեղձ լինում, չեմ կարողանում գոռալ: Դժո՛խքն է սա, հավերժական տանջա՛նքը: Ա՜յ, կրակ է բարձրանում: Այրվում...

Ավելին »

Տարածել »