Շատ տարածված
թեմա, որ հուզում է բոլերին:Այն քաղաքում, որտեղ չկան գիտակից մարդիկ, որտեղ չկա
կուլտուրա, դաստիարակություն և գլխավորը` հարգանք մեկը մյուսի նկատմամբ, հենց այդ
քաղաքն է, երևի թե, ամենակեղտոտը:
Բնականաբար,
այդ գործում իրենց մեծ ներդրումն ունեն մարդիկ, որոնք շարժվում են ոչ թե իրենց
սեփական գլխում ծագած մտքերով,այլ, թե ինչ կանեն
մյուսները, որպեսզի կրկնօրինակեն նրանց, լինի դա վատ,թե լավ`կապ չունի: Նրանք չեն էլ մտածում,որ ցույց են տալիս իրենց դեմքը,և մարդիկ իրենց չեն հարգում և չեն ընդունում:
մյուսները, որպեսզի կրկնօրինակեն նրանց, լինի դա վատ,թե լավ`կապ չունի: Նրանք չեն էլ մտածում,որ ցույց են տալիս իրենց դեմքը,և մարդիկ իրենց չեն հարգում և չեն ընդունում:
Սակայն
մարդկանց մի մասն էլ հակված է նրան,որ պետք չէ կեղտոտել քաղաքը,որովհետև այն մեր
բննօրանն ու տունն է,վերջիվերջո մենք այստեղ ապրում ենք:Եվ հաստատ ոչ մեկին դուր
չի գա ապրել կեղտոտ քաղաքում: Ուղղակի պետք է մարդիկ ունենան սեփական
խելք,սեփական ուղեղ և համարձակություն ևս,որպեսզի իրենք իրենց արածի համար պատասխան
տան և համարձակության շնորհիվ էլ նաև իրենց շրջապատող մարդկանց փորձեն հասկացնել, որ
նրանք սխալ են վարվում՝աղտոտելով իրենց իսկ դեմքը:
Սյուզի Թադևոսյան,10-3 դասարան
0 comments:
Post a Comment