Կենսաբանների կողմից կենդանի օրգանիզմների կառուցվածքային առանձնահատկությունների ուսումնասիության շնորհիվ`իրական հնարավորություններ են ստեղծվում շինարարության և ճարտարապետության մեջ դրանք կիրառելու համար: Տարբեր երկներում բազմաթիվ շինարարություններ կառուցվել և կառուցվում են բնության մեջ հանդիպող կենդանի օրգանիզմների կառուցվածքի նմանությամբ: Դարեր շարունակ մարդիկ մտածել են գտնել նոր ճարտարապետական ձևեր:
Սկսած Բաբելոնյան աշտարակից և վերջացրած Փարիզի և եվրոպական շատ քաղաքների ճարտարապետական գլուխգործոցներից, մարդը միշտ փորձել է կառուցել ավելի կատարյալ, հարմարավետ և տարբեր ոճերով կառույցներ: Ճարտարապետության մեջ բնության կողմից ստեղծված ձևերն օգտագործելու առաջին փորձերն իրականացրեց իսպանացի ճարտարապետ Անտոնիո Գաուդին: Նրա ստեղծած ճարտարապետական զբոսայգին իրենից ներկայացնում է բնությունը քարերի տեսքով, կամ ինչպես ասում են <<Բնությունը քարացած քարերում>>: Ժ. Էյֆելի նախագծով 1889 թ. Փարիզում կառուցվեց ավելի քան 300մբարձրութայմբ մետաղյաաշտարակ, որը դարձել էՖրանսիայի մայրաքաղաքի յուրօրինակ խորհրդանիշը: Այս կառույցըճարտարագիտության մեջ բիոնիկայի օգտագործման ամենահին ակնհայտօրինակներից մեկն է: Գիտնականները հայտնաբերել են, որ աշտարակիկառուցվածքի և թռչունների ու կաթնասունների խողովակաձև ոսկրերի ուժայինգծերը համանման են բաշխված: Էյֆելյան աշտարակի կառուցվածքը հիմնված էանատոմիայի շվեյցարիայի պրոֆեսոր Հերման Ֆոն Մայերի գիտականաշխատությունների վրա: Փարիզյան ճարտարապետական հրաշքի կառուցումիցդեռևս 40 տարի առաջ Մայերը հետազոտեց ազդոսկրի գլխիկի անկյան տակ`մտնելով հոդափոսի մեջ չի կոտրվում` չնայած մարմնի ծանրությանը: Ֆոն Մայերըհայտնաբերեց, որ ոսկրը կազմված է մանր ոսկրային թիթեղիկնեից, որոնք ցանց ենառաջացնում: Այդ ցանցն ունի կուռ երկրաչափական կառուցվածք: Ցանցումթիթեղիկները դասավորված են խիստ օրինաչափորեն` սեղմման ուժի (մարմնիծանրության ներգործությունը ոսկրի վրա) և ձգման ուժի (ոսկրին կպչող մկաններիներգործությունը) գծերով: Այդպիսի կառուցվածքն ապահովում է ոսկրերիամրությունը, թեթևությունը և ծանրաբեռնվածության հավասար բաշխումը: 1866 թ.Շվեյցարիայի ճարտարապետ Կառլ Կուլմանը տեսականորեն հիմնավորց ՖեյնՄայերի հայտնագործությունը, իսկ 23 տարի անց ծանրաբեռնվածության բնականձևով բաշխումն օգտագործվեց Էյֆելի կողմից: Ոսկրերի կառուցվածքի և բնական այլմոդելների հետազոտման արդյունքումճարտարապետության մեջ առաջացել էծակոտկեն կոռուցների սկզբունքը, որըսկիզբ է դրել նոր տարածականհամակարգերի մշակման: Այդպեսֆրանսիացի ճարտարապետներն այդսկզբունքն օգտագործում էինկամուրջների շինարարության մեջ`դրանց ծովաստղի տեսք տալով:Բնակելի շենքերի << Բջջայինպանելների>> կառուցման հիմքումընկած է մեղվաբջջի կառուցվածքը:Մեղվաբջջի կառուցվածքի սկզբունքնօգտագործում են նաևհիդրոշինարարները` ամբարտակներ ևհիդրոտեխնիակակն շինություններկառուցելիս: Սա ընդամենը օրինակների մի փոքրիկ շարք է, որը ցուցադրում է թեինչպես է մարդը կենսաբանական մոդելներն օգտագործում շինարարության մեջ:Սակայն կենդանիների կառուցվածքային առանձնահատկությունները շատ ավելինեն, քան օգտագործվել են և օգտագործվում են մարդու կողմից:
Սոնա Հովհաննիսյան, 11-րդ դասարան
Աղբյուրը`
Աղբյուրը`
0 comments:
Post a Comment